Το φθινόπωρο μάς καλεί να επαναπροσδιορίσουμε τι σημαίνει σκίαση, τι σημαίνει άνεση, τι σημαίνει εξέλιξη, πλέον ως απαραίτητα κομμάτια της αρμονίας. Η σκίαση παύει να είναι τεχνική λεπτομέρεια και μετατρέπεται σε γλώσσα σχεδιασμού, σε εργαλείο ισορροπίας στο έξω και το μέσα, στο φυσικό και το τεχνητό. Στο τεύχος αυτό μεταφερόμαστε από την τεχνολογία στην εμπειρία, από το «πώς» στο «γιατί». Οι χώροι γίνονται πιο «έξυπνοι», πιο προσαρμοστικοί, πιο συνδεδεμένοι με τις ανάγκες μας. Και ολόκληρος ο κλάδος αποκτά διεθνή φωνή — μέσα από εκθέσεις, συνέργειες και ανταλλαγή τεχνογνωσίας.
Καλή ανάγνωση!
