Στέγαστρα πισίνας

Σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, όπου ο ήλιος, ειδικά το καλοκαίρι, είναι άφθονος, τα στέγαστρα αιθρίων και ημιυπαιθρίων χώρων, προσφέρουν στιγμές δροσιάς. Στην κατηγορία των στεγάστρων συμπεριλαμβάνονται και τα σκέπαστρα πισίνας. Τα χαμηλότερα σε ύψος από αυτά αποτελούν μια ενδιάμεση λύση μεταξύ της ανοιχτής και της εσωτερικής πισίνας, και συνιστούν την ευκολότερη λύση για την επέκταση της περιόδου χρήσης της πισίνας. Πρόκειται για χαμηλές κατασκευές, φτιαγμένες από μεταλλικό ή συνθετικό σκελετό, και κάλυψη από τζάμια ή διαφανή συνθετικά υλικά. Η πισίνα προστατεύεται κατ’ αυτόν τον τρόπο από τις καιρικές συνθήκες, και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Τα στέγαστρα χρησιμεύουν, κατά την περίοδο χρήσης της πισίνας, και για λόγους ασφαλείας, για να περιορίζουν τη ρύπανση, την εξάτμιση του νερού, τις χημικές ουσίες, αλλά εξοικονομούν ενέργεια για τη θέρμανση του νερού. Όταν, πάλι η πισίνα δεν χρησιμοποιείται, τα καλύμματα χρησιμεύουν και για λόγους ασφαλείας, προκειμένου να εμποδίσουν τη ρύπανση της πισίνας, και ως εκ τούτου την ανάπτυξη μικροοργανισμών.

Πως κατασκευάζονται τα στέγαστρα

Πρόκειται για ειδικές κατασκευές, οι οποίες αποτελούνται από ελαφρύ σκελετό φτιαγμένο ως επί το πλείστον από αλουμίνιο ή PVC. Εκτός από τα υλικά αυτά, σε πολλές περιπτώσεις οι σκελετοί των στεγάστρων είναι φτιαγμένοι από ειδικά ξύλα προστατευμένα με βερνίκι ή με επικολλημένα λεπτά φύλλα ξύλου, υλικά τα οποία δεν επηρεάζονται από την υγρασία. Το υλικό που συμπληρώνει την κατασκευή είναι συνήθως πολυκαρβονικές πλάκες που έχουν υποστεί ειδική επεξεργασία, ώστε να μην απορροφούν τις υπεριώδεις ακτίνες. Επιπλέον, ο σκελετός μπορεί να καλυφθεί και από άλλα συνθετικά υλικά μονού ή διπλού τοιχώματος με διάφορους βαθμούς διαφάνειας. Τέλος, μπορεί να γίνει συνδυασμός δύο διαφορετικών υλικών πάνω στο ίδιο στέγαστρο, π.χ. χρησιμοποιούνται τζάμια ασφαλείας στην οροφή και συνθετικό υλικό στις πλευρές της κατασκευής. Η προσαρμογή των υλικών στο σκελετό, πρέπει να γίνεται με την παρεμβολή ειδικών ελαστικών ή σιλικόνης, έτσι ώστε η κατασκευή να είναι απολύτως στεγανή. Τα μεγαλύτερα σε μέγεθος στέγαστρα μπορούν από κατασκευής να έχουν πόρτες ή παράθυρα, και να είναι εφοδιασμένα με σύστημα εξαερισμού ή κλιματισμού, ώστε να αποφεύγεται η συγκέντρωση υδρατμών πάνω στα διαφανή κάλυπτρα.

Ως επί το πλείστον αποτελούνται από πανό, τα οποία συναρμολογούνται μεταξύ τους επί τόπού, ή έρχονται ολόσωμα από το εργοστάσιο. Τα στέγαστρα αυτά βιδώνονται στο κράσπεδο της πισίνας ή σε μικρά κιβώτια σκυροδέματος με γωνιακά ελάσματα, τα οποία εύκολα ξεβιδώνονται και αφαιρούνται κατά την περίοδο κανονικής χρήσης της πισίνας.

Ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα των συναρμολογούμενων στεγάστρων είναι ότι μπορούν να επεκταθούν με την προσθήκη νέων πανό, ενώ άλλα από αυτά να αντικατασταθούν.